EetPaleo naar de Foodmarket

Wat gebeurt er als je een kook-fanatiekeling naar een foodmarket laat gaan? Juist. Dan levert dat veel aankopen en enthousiasme op.

Zo ging ik afgelopen zondag naar de lente-editie van de foodmarket bij de Rotterdamse kookwinkel Kookpunt. Mijn favoriete kookwinkel, en dan ook nog eens gevuld met kraampjes met mooie en lekkere producten: ik had er zin in!

Nog geen minuut nadat ik de winkel binnen was gestapt, realiseerde ik me dat ik dat boodschappenmandje wat ik dacht niet nodig te hebben, toch maar even moest gaan halen. Mijn oog was al meteen op veel mooie en handige kookgadgets gevallen. Omdat de winkel lekker ruim is opgezet, was er genoeg ruimte voor de kraampjes met producten en daarnaast kon je ook nog makkelijk rondlopen; altijd fijn als het niet té vol is.

Zo begon ik mijn ronde te maken door de foodmarket; eerst laadde ik een mooie siliconen spatel en een bakkwast in (beide van Le Creuset) en vervolgens ook een handige dunschiller (van OXO Good Grips). En daar lag ook de gehaktbalknijper waar ik in de webshop van Kookpunt mijn oog al op had laten vallen!

Toevallig had ik ook een nieuwe koekenpan nodig. De afgelopen 3 jaar heb ik een Woll-pan gehad, waarvan ik in de veronderstelling was dat hij nooit zou slijten. Tegenwoordig bakt hij toch echt teveel aan (na 3 jaar dagelijks gebruik, dus dat is toch heel goed) en besloot ik voor een nieuwe te gaan. Omdat ik anti-aanbaklagen, aluminium en koper geen aanvaardbare materialen vind (hier kunnen stoffen uit lekken die in je eten terecht komen) ben ik voor geëmailleerd gietijzer gegaan. Dit zou echt jaren en jaren mee moeten gaan; ik ga het testen!

Dit soort pannen zijn prijzig, maar als je 3 goedkope pannen per jaar verslijt dan zijn die uiteindelijk veel duurder. Blij met de Le Creuset (28cm) koekenpan die ik uit had gezocht, ging ik de winkel verder door en alle kraampjes langs.

Bij een van de foodmarket kramen werd de Pure Olive Oil verkocht; olijfolie van biologisch geteelde Griekse olijven, van het eiland Thassos Een erg mooi product, met een heerlijke smaak.

Er werd me verteld dat deze olijfolie binnenkort ook voor particulieren via een webshop verkrijgbaar is. Even afwachten nog dus!

Vervolgens kwam ik langs OLALA Chocola met ambachtelijk gemaakte chocolade. Chocolade is natuurlijk niet helemaal Paleo (vanwege de suiker), maar cacao bevat wel allerlei gezonde stoffen en de pure chocolade bevat hier geen melkproducten: fijn! Oja, en het ziet er ook nog eens heerlijk uit.

De duurzame supermarkt Marqt was ook vertegenwoordigd met een kraam, waar ik erg vriendelijk werd geholpen. Eigenlijk hoefde je alleen maar op de geur af te gaan, want hier werd de hele dag door lekker eten gebakken. Ik kocht er 2 potjes mosterd van Walter Abma met een ingrediëntenlijst die volledig Paleo was. Heel fijn, én lekker!

Ook kreeg ik de mogelijkheid om worst te proeven; een knoflookworstje van Brandt & Levie. Heel lekker, dus zo eentje heb ik mee naar huis genomen. Bovendien zit er een leuk verhaal achter deze worstenmakers: zij zijn naar Italië gegaan om het vak te leren, en oefenen dat nu hier uit.
Hieronder lees je een stukje informatie van hun website:

In onze beleving is er veel mis met de manier waarop er wereldwijd geconsumeerd en geproduceerd wordt. In Italië zagen we dat er bij zowel  ambachtelijke als industriële worstmakers gewerkt wordt met in de bio-industrie opgegroeide varkens.

Vaak komen deze varkens uit Nederland. Dankzij de haven van Rotterdam worden in Nederland ”goedkope basisingrediënten” geproduceerd waar elders waarde aan wordt toegevoegd.

Volgens ons kan dit anders. Op de eerste plaats door dieren goed te behandelen. Op de tweede plaats door zelf waarde creëren in plaats dit aan anderen over te laten. Hiermee kunnen onnodige foodmiles voorkomen worden. En dus minder stress bij de varkens, minder uitstoot van CO2 en de realisatie van kwaliteitsproducten uit eigen land.

De worst is dus gemaakt van biologische varkens, die een goed leven hebben gehad, en bovendien zijn alle ingrediënten zo veel mogelijk van lokale afkomst. Daar sta ik helemaal achter. Gezonde varkens = gezonde worst = een gezond mens.

Op de ingrediëntenlijst van de worsten stond wel een ingrediënt waar je als Paleo-eter vraagtekens bij zet: suiker. Ikzelf schuw niet weg van een klein beetje suiker in een verder hele goede worst (deze worst was het echt waard!), maar ik kan me voorstellen dat anderen dat wel doen.

Inmiddels heb ik van Brandt & Levie een reactie gehad op de toevoeging van suiker: “Wij gebruiken een beetje suiker in onze worst voor de conservering. De suikers worden tijdens de fermentatie omgezet in zuren door de melkzuurbacterie. Dit zorgt er voor dat de PH waarde daalt zodat de worst microbiologisch veilig wordt. Het wordt moeilijker voor slechte bacteriën om te overleven. Er zit van nature ook melkzuurbacterie en suiker in vlees maar wij voegen een klein beetje extra toe om ons proces veilig en constant te laten verlopen. Dit is noodzakelijk en gebruikelijk bij het maken van gedroogde worsten. Vandaar dat er dus wat suiker in onze worsten zit.”

Lijkt me duidelijk toch? Helemaal geen probleem.

Om de hoek bij de foodmarket van Kookpunt vond ik delicatessenzaak Branco; deze zaak heeft ook een restaurant aan de overkant van de straat. Ook deze winkel stond vol met lekkere, natuurlijk producten. Vooral de verzameling azijn sprak me aan waarmee je een kleine of grote karaf kunt laten vullen, en zo stapte ik met een heerlijke klassieke balsamico-azijn de winkel uit. Een erg geslaagde dag dus!

Oja, mijn nieuwe fornuis en een mooie KitchenAid heb ik al uitgezocht voor de volgende keer. 😉