Zwanger met HG (extreme misselijkheid)
En hoe ik er uiteindelijk vanaf kwam

De meeste mensen die mij volgen weten ondertussen dat ik zwanger ben. Wat veel mensen niet weten is dat ik HG had tijdens mijn zwangerschap. HG staat voor Hyperemesis Gravidarum en dit betekent min of meer 24/7 misselijkheid,  vaak gepaard met extreem spugen/overgeven.

24 weken zwanger

Als je die term nog nooit gehoord hebt dan komt het omdat het ook niet zo vaak voorkomt bij vrouwen. Slechts 2% krijgt hiermee te maken en er is nog heel weinig over bekend. Vrouwen die ik sprak die het een aantal jaar geleden hebben gehad werden destijds niet eens serieus genomen omdat er tegen hen werd gezegd dat “misselijkheid nou eenmaal bij de zwangerschap hoorde”.

Tegenwoordig is HG wat bekender en deze complicatie wordt dan ook heel erg serieus genomen. Sommige vrouwen spugen meer dan 10 keer per dag en kunnen geen vocht of voeding binnenhouden. Dit kan resulteren in ziekenhuisopnames vanwege uitdroging en zware ondervoeding. In sommige gevallen moet de baby zelfs eerder gehaald worden omdat de moeder zo verzwakt is dat ze er zelfs dood van kan gaan.

Geen pretje dus…

Het lastige aan HG is dat het onvoorspelbaar is. Je weet nooit wanneer het gaat stoppen. Het kan 9 maanden aanhouden maar het kan ook net als met een gewone zwangerschap na 14 weken ineens ophouden. Bij mij heeft het 24 weken geduurd helaas.

Omdat er nog zo weinig over bekend is ben ik uiteraard op onderzoek gegaan hoe ik zo snel mogelijk van die misselijkheid af kon komen. De standaard huis, tuin, en keukentips werken namelijk niet bij HG. Mijn geur was zo intens dat ik niet eens meer in huis kon zijn als Sebas (mijn man) wat eten klaarmaakte. Ik kreeg veel vriendelijk bedoelde adviezen als drink maar wat gemberthee dat helpt tegen misselijkheid.

Nou ik kan je vertellen, het werd er alleen maar erger van. Niks kon ik binnen houden, water lukte niet, vervolgens dacht ik misschien wat aanmaaklimonade te kunnen drinken, maar als het glas al voor me op tafel stond dan ging ik over mijn nek. Ik heb alles geprobeerd, van lauwe cola tot de raarste drankjes.

Vertrouwen behouden in mijn lichaam was nog nooit zo belangrijk

Ook voeding wilde niet echt lukken. Nu kan je je misschien voorstellen dat ik als voedingsdeskundige hier aan het begin best wat moeite mee had. In mijn hoofd had ik mezelf voorgenomen om natuurlijk zoveel mogelijk gezonde voeding tot me te nemen omdat mijn kleine babyboy alle voedingsstoffen te geven die het nodig had.

Met de beste supplementen om zijn ontwikkeling te ondersteunen, maar van alles wat ik bedacht had te gaan doen, wist ik al heel snel dat dit niet zou gaan gebeuren. Ik moest accepteren dat dit plaatje onmogelijk zou zijn en alles loslaten wat ik over gezonde voeding wist.

Gelukkig heb ik dit snel kunnen doen, omdat ik door mijn jaren studie naar het belang van mindset en loslaten weet hoe belangrijk het is om niet tegen dit soort dingen te vechten maar echt te accepteren wat is. Te vertrouwen op een hoger plan en dat het uiteindelijk goed gaat komen. Deze zwangerschap was voor mij de ultieme test in het vertrouwen van mijn lichaam.

Ik heb 24 weken geleefd van droge crackers en noodles. Daarnaast het enige wat erin ging waren kleine beetjes watermeloen waardoor mijn vochtpijl nog een beetje redelijk bleef en ik gelukkig niet opgenomen hoefde te worden.

Geloof me, ik ben ook maar mens en natuurlijk heb ik dagen gehad dat ik er helemaal doorheen zat. Dat ik zei, ik wil nooit meer zwanger zijn en ik ben er helemaal klaar mee. Het hoort er allemaal bij. Het verdriet, de onmacht, maar ook de eenzaamheid die erbij komt kijken. Mensen geloven niet zo snel dat het zo erg is behalve mijn echtgenoot die mij natuurlijk dag en nacht kon zien.

Het heeft best lang geduurd voordat de omgeving doorhad dat het menens was. En ik meer support om me heen kreeg. Dit hele proces gaf me weer een flashback naar de tijd dat ik ernstige chronische klachten had. Want ook hierin sta je vaak eenzaam en alleen in het proces. Mensen vinden het lastig om te begrijpen waar je doorheen gaat als ze zelf nooit zo ziek zijn geweest.

Om mijn focus toch op iets anders te zetten ben ik ondertussen opzoek gegaan naar de oorzaak van HG. Want eigenlijk hoort een zwangerschap natuurlijk niet zo heftig te zijn. Als dit in de natuur zou gebeuren en ik zou bijna niet kunnen bewegen of uitdrogen dan was ik doodgegaan. Lijkt mij dat moeder natuur dit niet zo bedoeld heeft en dat het dus ergens vandaan moet komen. Wat ik vooral interessant vind ik hoe los je het weer op?

Vaak hebben vrouwen die het de 1^e zwangerschap hebben het ook in de volgende zwangerschappen. Toch zijn er ook vrouwen die dat helemaal niet hebben in hun volgende zwangerschap. Dit geeft mij het gevoel dat er wel degelijk een oplossing is 😉

Recent onderzoek wijst uit dat het te maken heeft met een stofje in de placenta die je hersenen een signaal geven dat je moet overgeven. Stress kan ook een grote rol spelen en als je een meerling draagt, heb je ook meer kans om het te krijgen.

Ik ging op onderzoek uit en met een nieuwsgierige blik het tegemoet met mezelf als proefkonijn.

De oplossing voor HG?

Natuurlijk ging ik eerst opzoek in mijn eigen wereld van voeding en natuurgeneeskunde. Daar vond ik dat een tekort aan B6 misselijkheid kan geven en een tekort aan magnesium. Dit waren de eerste supplementen die ik ben gaan toevoegen om te kijken of ik minder misselijk werd. Helaas werkte dit niet voor mij.

Ik ben daarom doorgegaan naar de Homeopatische wereld omdat ik weet dat zij ook veel kennis hebben en vaak snellere resultaten behalen met homeopatische middelen. Zo kwam ik op kleine pilletjes van D6. Ik moet zeggen dat het even wat beter ging maar dat ik na 2 dagen weer net zo beroerd was als daarvoor. Niet geholpen helaas…

Hierna ben ik gaan zoeken in de fysiotherapie. Ik vond een vrouw die speciaal gespecialiseerd is in misselijkheid tijdens zwangerschap. Ze vertelde me dat het soms te maken heeft omdat tijdens de zwangerschap je ingewanden naar achter worden geschoven dat er iets knel zit waardoor de misselijkheid ontstaat. Het klonk allemaal super logisch wat ze zei en enthousiast zijn we de behandelingen gestart. Ze drukte op een paar drukpunten en duwde mijn benen en armen omlaag.

Heel grappig om mee te maken want als ze op een bepaald punt drukte en daarna mijn been omlaag deed had ik totaal geen kracht meer. Als ze dan op een ander punt drukte, en het nogmaals deed had ik ineens wel weer kracht in mijn been. Zo interessant hoe het lichaam in elkaar zit en alles met elkaar in verbinding staat!

Na 2 behandelingen had ik het gevoel dat het iets ging doen. Ik kon makkelijker bewegen zonder direct te moeten spugen. Wat voorheen bij elke minuscule beweging die ik maakte direct ervoor zorgde dat ik weer erger misselijk werd voelde dit als een grote win! Het is zo fijn als je weer wat beweging hebt in je leven. De hele dag zitten op de bank en niet proberen te bewegen is echt funest voor je lichaam en je geest kan ik je vertellen.

Na de 4^e behandeling merkte ik dat ik een aantal uur niet meer misselijk was daarna. Helaas kwam het de volgende dag weer terug en ik wist dat dit niet het antwoord zou zijn die ik zocht.

Een zeer hoge inname van magnesium was de oplossing

Mijn volgende stappen in mijn zoektocht waren nog accupunctuur (hele goede verhalen over gehoord) of toch nog een keertje onderzoeken naar bepaalde tekorten die ik had.

Ik kreeg steeds meer klachten die gerelateerd staan aan een magnesiumtekort. Denk aan trillende oogleden, of spieren in mijn benen, restless legs en krampen. Ook slapen ging heel onrustig. Ondanks ik 2 magnesium per dag slikte kreeg ik steeds meer het gevoel dat het niet voldoende was.

Om het magnesium nog beter te laten opnemen had ik magnesiumkristallen gekocht die ik in bad kon doen. Elke dag deed ik een kilo magnesium in een bad en zat daar 30 minuten in. Het werkte direct goed en ik had een aantal uren minder klachten. Ik wist dat ik op de goede weg zat, maar merkte dat mijn lichaam nog meer nodig had.

Daarom ben ik extra magnesium na de badjes gaan bij slikken. Totdat ik uiteindelijk op zo’n 6-8 magnesiumcapsules per dag zat. En binnen een dag was mijn misselijkheid helemaal weg!

Ik kon bijna mijn ogen en lichaam niet geloven, maar al die tijd had mijn lichaam dus gewoon behoefte aan magnesium. Super jammer dat het me zo lang heeft moeten kosten om hierachter te komen. En dat ik 24 weken met extreme misselijkheid heb moeten rondlopen. Ik gebruikte al magnesium dus had die link niet gelegd totdat die andere klachten steeds meer begonnen te ontstaan.

Dus mocht je last hebben van HG dan zou ik zeker uitproberen of een hele hoge dosis van magnesium helpt bij jou. Wel altijd in overleg met een professional en bouw het langzaam op. Elk lichaam is anders.

Ik heb niet meer de accupunctuur uitgeprobeerd omdat voor mij het magnesium de oplossing was. Maar ook daar heb ik goede verhalen over gehoord.

Ik denk dat het vooral belangrijk is om goed naar je lichaam te luisteren en uit te testen wat voor jou werkt. Misschien werkt voor jou iets heel anders. Maar misschien heb je wat aan deze tips.

Met deze blog hoop ik de dames met HG een hart onder de riem te steken. Je staat er niet alleen voor. Blijf communiceren en geef de hoop niet op.

Liefs Danielle